چگونه هوش مصنوعی می تواند مانع شیوع و گسترس ویروس کرونا گردد؟ - مینی نت

یکی از دغدغه های دولت ها و دانشمندان درباره این ویروس، جهت حرکت و شیوع آن از کشور چین به سایر کشورها است. برای محققان و تیم های امداد پزشکی اهمیت زیادی دارد به سرعت متوجه شوند کدام شهرها در خطر ابتلا به ویروس کرونا هستند.

جمع آوری داده ها با هوش مصنوعی

دکتر دانیل استریکر، دانشمند و محقق علوم زیستی در دانشگاه گلاسکو اعتقاد دارد هوش مصنوعی می تواند در این زمینه به انسان ها یاری کند. هوش مصنوعی می تواند اطلاعات افراد مانند تاریخچه حرکت ها و ترددها، سوابق سفر و هواپیمایی، محل های حضور در ترافیک و غیره را جمع آوری و پردازش کند. حتی به وسیله سرویس های گوگل می توان جهت حرکتی افراد را دنبال کرد.

به این ترتیب، هوش مصنوعی می تواند به طور دقیقی پیش بینی کند هم اکنون شیوع ویروس در کدام کشورها متحمل است.

برای مثال، شرکتی به نام Vulcan که در سیاتل امریکا مستقر است و توسط پل آلن، بنیان گذار مایکروسافت بنا شده است؛ می تواند با استفاده از هوش مصنوعی یک مدل از شیوع بیماری ابولا برای آینده بسازد.

دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد هم با استفاده از داده های شبکه های تلفن همراه، تحقیقاتی را در بنگلادش انجام داده است تا افراد را در هنگام مسافرت به سراسر کشور ردیابی کند و بتواند نقاط شیوع بیماری را پیش بینی کند.

دانشگاه جان هابکینز نیز از توییتر برای جمع آوری اطلاعات بی درنگ و لحظه ای درباره محل وقوع بیماری کرونا استفاده می نماید.

پیش بینی مدل شیوع بیماری با AI

این یک کار بسیار مهم برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در سراسر دنیا است. کاری که تازگی ندارد و از یک پیشینه برخوردار است. گوگل از اوایل سال 2008 سرویسی را راه اندازی کرد تا شیوع بیماری آنفلونزا را براساس پرسش های جست وجوی افراد شناسایی کند. درباره بیماری آنفلونزای خوکی نیز چنین فعالیت هایی اجرا شده است.

دکتر میسون مارکس، استادیار حقوق در دانشگاه گونزاگای واشنگتن می گوید در حال حاضر بسیاری از شرکت های فناوری مشغول استفاده از داده های پزشکی نوظهور هستند. هوش مصنوعی می تواند بعضی رفتارهای بیماری ها را بدون وابستگی به سلامتی افراد حدس بزند.

منظور دکتر مارکس این است که آنالیز رفتارهای خرید مردم، الگوهای وب گردی و جست وجوی آن ها، بعضی توییت ها و پیغام های خصوصی رد و بدل شده با یکدیگر می توانند داده های عظیمی برای مدل سازی شیوع یک بیماری باشند.

در یک مطالعه روی کاربران فیسبوک، هوش مصنوعی توانست سرنخ های پزشگی قابل توجهی درباره بیماری های افراد یا پیش بینی های آینده سلامتی آن ها به دست دهد. مثلا، هوش مصنوعی پیش گویی می کرد این افراد به زودی دیابت می گیرند یا اینکه سراغ مواد مخدر خواهند رفت.

دکتر استریکر می گوید قدرت هوش مصنوعی این است که می توانید تمام این اطلاعات را با هم ترکیب کنید. چالش ویروسی مانند کرونا این است که هنوز مدل های معتبری نداریم که نشان بدهند آیا پیش بینی های هوش مصنوعی معتبر هستند یا خیر!

دکتر مارکس هم می گوید حداقل هوش مصنوعی می تواند بیماری های خاصی را به افراد نسبت دهد و فعلا سراغ مناطق جغرافیایی نرویم یا در گام بعدی باشد.

تقابل دغدغه های بهداشتی با حریم خصوصی

هیچ جای نگرانی درباره هوش مصنوعی نیست. چون همین الان دولت چین از هوش مصنوعی در مراکز پلیس خود استفاده می نماید و با اعتباردهی به رفتارهای مردم، آن ها را امتیازبندی نموده و بعضی افراد بسیار مشکوک را در قرنطینه نگه می دارد.

مارکس می گوید در خصوص یک بیماری واگیردار مانند کرونا، تمام جمعیت دنیا به طور بالقوه ای در معرض خطر هستند. بنابراین، اگر شما ابزاری داشته باشید که بتواند سفرها و جهتهای حرکتی افراد بیمار را ردگیری کند؛ یک گام از بیماری جلوتر هستید.

قطعا به کارگیری هوش مصنوعی برای کنترل و مبارزه با شیوع کروناویروس می تواند تبعاتی داشته باشد. شاید بعضی کشورها، اقوام و مردم این موضوع را نپذیرند و مغرضانه بدانند ولی حداقل دانشمندانی هستند که اعتقاد دارند چاره ای جز استفاده از هوش مصنوعی نداریم.

شاید نبرد بزرگ بعدی پیش روی هوش مصنوعی، حفظ حریم خصوصی افراد و از سوی دیگر رسیدگی به نگرانی های بهداشتی عمومی در سطح یک کشور و حتی دنیا باشد.

منبع