در پشت ادعای تقلب در آمریکا چه می گذرد؟ - مینی نت

به گزارش خبرنگاران به نقل از دنیای اقتصاد، نیویورک تایمز نوشت: همه دعاوی حقوقی ترامپ مغلوب شد؛ اما افسانه تقلب در انتخابات همچنان زنده است. ترامپ و جمهوری خواهان می کوشند با زیر سوال بردن نظام انتخاباتی در ایالات متحده پروژه سیاسی خودشان را که همان محدودسازی رای دهی است، پیش ببرند. ترامپ می رود؛ اما بذری که او کاشت، شاید در آینده تاثیرات خود را بگذارد.

ادعاهای بی اساس و ناامیدانه ترامپ در خصوص انتخابات به سرقت رفته در 7 هفته گذشته- پرخاشگرانه ترین و تهاجمی ترین ترویج تقلب انتخاباتی در تاریخ آمریکا- نتوانست توجه دادگاه های 7 ایالت را به دست آورد و همچنین نتوانست تاثیری در معکوس کردن آرا به نفع ترامپ یا به ضرر بایدن داشته باشد. اما چنین کوششی دست کم به یک نتیجه غیرمنتظره و عمیقا متفاوت منجر شده است: کم ارزش کردن تمام و کمال انواع ادعاهای مربوط به تقلب انتخاباتی که جمهوری خواهان از آن برای پس دریافت حق رای بیشتر در قرن جدید استفاده کردند. ترامپ و متحدانش در طرح شکایت در دادگاه های واقعی و دادگاه افکار عمومی مجموعه ای از استعارات و شایعات را تکرار کردند که شبیه به استعارات و شایعات آن دسته از جمهوری خواهانی بود که خواهان توجیه قوانینی بودند که در بسکمک از موارد رای دادن را به صورت نامتناسبی برای سیاهان و هیسپانیک هایی که تا حد زیادی از دموکرات ها حمایت می کردند، سخت تر می کرد. جیم روتنبرگ، نیک کروسانیتی و الن فوئر در گزارش 26 دسامبر برای نیویورک تایمز نوشتند، ادعاهای آنها مبنی بر اینکه هزاران نفر با هویت های دیگر در غرفه های رای گیری دو بار رای دادند بازتاب آن چیزی بود که پیش تر به مثابه دلیلی برای وضع قوانین جدید و سخت تر قانون هویت رای دهندگان مورد اشاره قرار می دادند. ادعای آنها مبنی بر اینکه تعداد زیادی از غیرشهروندان آرایی غیرقانونی به نفع بایدن دادند با ادعاهایی منطبق است که جمهوری خواهان برای الزامات جدید و سخت تر اثبات شهروندی برای ثبت نام رای دهندگان مطرح می کردند.

داستان سرایی های آنها در خصوص تعداد زیادی از متقلبانی که به نام رأی دهندگان مرده رای به صندوق ریختند شبیه به داستان سرایی های آن چند ایالتی است که به انجام تصفیه های تهاجمی از فهرست رای دهندگان عادت نموده بودند؛ همان ایالت هایی که به ناحق ادعا می کردند که ده ها هزار نام برای خاتمه کار کنار گذاشته شده بود.

پس از طرح حدود 60 پرونده قضایی و حتی ارائه انگیزه های اقتصادی برای دادن اطلاعات در خصوص تقلب، ترامپ و متحدانش نتوانستند هیچ پرونده ای را در خصوص آرای غیرقانونی رقیب در دادگاه اثبات نمایند؛ حتی نتوانستند فقط یک مورد از مهاجر فاقد اسناد هویتی را که رای داده باشد یا یک مورد از شهروندی که دو بار رای داده بیابند. حتی نتوانستند شواهد معتبری ارائه دهند که لژیون هایی از رای دهندگان مرده موجب پیروزی بایدن شدند. کریستن کلارک، رئیس کمیته ملی وکلا برای حقوق مدنی طبق قانون که یک گروه حقوقی غیرانتفاعی است و پیش از این وکیل وزارت دادگستری بود، گفت: این واقعا باید ناقوس مرگ در این روایت را به صدا در آورده باشد که ادعای تقلبی که همیشه از آن دم زده می شد، هرگز اثبات نشد. آنها خود را به دادگاه کشاندند و در نهایت مغلوب شدند. با این حال، هیچ نشانه ای وجود ندارد که آن شکست ها در دادگاه ها راستا کوشش های مستمر برای محدود کردن رای دهی را که از انتخابات مناقشه انگیز سال 2000 برای سیاست محافظه کاران نقش مهمی داشته است، تغییر دهد؛ انتخاباتی که با نگرانی های حزبی زیادی مصادف بود دال بر اینکه تغییرات دموگرافیک در انتخابات به نفع دموکرات هاست.

روتنبرگ- کروسانیتی- فوئر همچنین نوشتند، این تصورات نادرست همچنان در توییتر و فیس بوک ترامپ، در برنامه های تلویزیونی فاکس نیوز، نیوزمکس و شبکه خبری One America و در جلسات استماع مجلس ایالتی که رهبران جمهوری خواه قوانین محدودنماینده تر رای گیری بر اساس اتهامات ردشده را مورد نظر قرار دادند به چشم می خورد. در جورجیا، قانون گذاران جمهوری خواه از قبل سخت گیری قوانین ایالتی در خصوص رأی گیری پستی و شناسایی و هویت رای دهندگان را به بحث گذاشته اند. در پنسیلوانیا، قانون گذاران جمهوری خواه در حال آنالیز اقدامات معکوسی هستند که رای گیری غیابی را آسان تر نموده است و هم قطارانشان در ویسکانسین به همین ترتیب محدودیت های شدیدتری برای رای گیری پستی و رای گیری زودهنگام را در نظر می گیرند. پس از اعلام آشکار اینکه سطوح بالای رای گیری برای جمهوری خواهان بد است، ترامپ پایگاه خود را متقاعد کرد که نظام انتخاباتی با تقلب دچار پوسیدگی شده است و آن داستان را به مثابه اصل مهم حزبی می نگرد. چند نظرسنجی اخیر نشان داده است که اکثریت جمهوری خواهان فکر می نمایند که انتخابات تقلبی بود، حتی با وجود آنکه مقام های انتخاباتی در سراسر کشور اعلام کردند که این انتخابات در شرایط همه گیری کرونا واقعا آرام بود و مشارکت فوق العاده زیاد و هیچ شواهدی از تقلب - غیر از جاروجنجال معمول بعضی افراد و گروه ها - وجود ندارد.

احکام دادگاه ها در یک ماه و نیم گذشته در خصوص ادعای تقلب بارها و بارها به دلیل فقدان دلیل- اغلب از سوی قضات منصوب جمهوری خواهان- رد شده است. ترامپ و متحدانش استدلال می کردند که از روز انتخابات 59 پرونده از 60 پرونده قضایی که در آن دچار شکست شده اند مبتنی بر احکام رویه ای بوده و از این شکایت می کردند که قضات میلی برای مشاهده ادعاهایی که آنها می کوشیدند به آن وسیله پیروزی بایدن را خدشه دار سازند، نداشتند. اما بر اساس تجزیه و تحلیل نیویورک تایمز، آنها حتی در بیش از دوسوم پرونده ها به طور رسمی ادعای تقلب نکردند، بلکه در عوض استدلال می کردند که مقام های محلی از قواعد انتخاباتی تخطی نموده اند یا نتوانسته اند انتخابات را به درستی مدیریت نمایند یا اینکه خود قوانین موجود در روز انتخابات غیرقانونی بوده اند. البته در یک مورد واحد ترامپ پیروز شد و آن، این بود که کمپین انتخاباتی وی تمدید مهلت مقرر دولتی در پنسیلوانیا برای ارائه شناسنامه شخصی برای آرای پستی را به چالش کشید که البته تاثیر اندکی بر آرا داشت. در چند مورد دیگر اتهامات تقلب آنها مدت ها در دادگاه باقی ماند و همیشه زیر آنالیز های دقیق این ادعاها رنگ می باختند به گونه ای که دیگر ارزش آنالیز نداشتند. با وجود ماهیت قطعی آن احکام، اما واکنش جمهوری خواهان همچنان پافشاری بر تقلب و در کنار ترامپ قرار دریافت و حمایت از ادعای او بود. جمهوری خواهان در کنگره هم به کمک آنها می شتافتند؛ چراکه ترامپ سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان را زیر فشار گذاشته بود که نتایج کالج الکترال را رد نمایند تا به این وسیله پیروزی آشکار بایدن در 6 ژانویه را منکر شوند. برای مثال، در جلسه استماع سنا در 16 دسامبر، سناتور جیمز لانکفورد از اوکلاهما، مجموعه ادعاهای حقوقی ترامپ در خصوص آرای غیرقانونی در نوادا را تکرار کرد. لانکفورد طی سوال از یسی بینال، وکیل انتخاباتی ترامپ گفت: طبق کار و برنامه شما، 42 هزار نفر در نوادا بیش از یک بار رای دادند. لانکفورد ادعاهای کمپین ترامپ را تکرار کرد که مردگان رای دادند، شهروندان خارج از ایالت رای دادند و غیرشهروندان هم به تعدادی چشمگیر آرای خود را در نوادا به صورت غیرقانونی به صندوق ها ریختند. اما قاضی دادگاه در پرونده نوادا دو هفته قبل این دادخواست را رد نموده بود و در کنار آن تحلیل های آبکی و غیرقابل استناد را هم رد نموده بود و اعلام نموده بود که این کمپین طبق هیچ استانداردی نمی تواند اثبات کند که آرای غیرقانونی به صندوق ریخته شده و شمارش شده است.

این به اصطلاح تطبیق لیست ها از آن نوعی که ایالت ها بتوانند به آن اتکا نمایند تا آرای نامعتبر را ابطال سازند، کاری است عظیم که زمان و البته تخصص زیادی می طلبد. صرف گفتن آن آسان است. شاید تجزیه و تحلیل های اشتباه بود که باعث شد جورجیان و تگزاس به ناحق ده ها هزار رای معتبر را ابطال سازند و تنها میزانی راستا خود را تغییر دادند که گروه های حق رای و دیگران خواهان توجه به اشتباهات شدند. محافظه کاران هم احتمالا از همین تحلیل داده ها استفاده کردند تا ادعاهای عجیب و غریبی در خصوص تقلب انتخاباتی را طی سال ها مطرح نمایند و اغلب در دادگاه هم به موانعی برخورد می نمایند؛ زیرا ادعاهایشان پایه و اساس درستی ندارد. این الگو در پرونده سازی های قضایی ترامپ در امسال هم دیده شد. به عنوان مثال، جمهوری خواهان در اعمال فشار و پیشبرد پرونده هایشان در سراسر کشور به تجزیه و تحلیل داده ها توسط یک مدیر امنیت سایبری و نامزد یک دوره ای کنگره از تگزاس یعنی راسل جی رامسلند جونیور مراجعه می کردند. یکی از گزارش های وی ادعا می نماید که آرای مناطق مختلف میشیگان بیش از جمعیت آن بود و تلویحا می گفت که کل آرا غیرقانونی است. مناطق مورد نظر در مینه سوتا بودند نه میشیگان.

به همین ترتیب، چند اتهام خاص مبنی بر اینکه مردم به طور غیرقانونی به نام افراد مرده رای می دهند از تجزیه و تحلیل داده های آماتوری متولد شده است که بعدا معیوب بودن آنها ثابت شد. در یک پرونده فدرال، کمپین ترامپ به دنبال تعویق در تایید نتایج میشیگان بود و باز هم ادعای آرای مردگان مطرح شد. اما بعد حکم داده شد که چنین امری درست نیست. ترامپ و تیم او از هر حقه و کوششی و از کوچک ترین اختلاف در شمارش استفاده می کردند تا آن را به مثابه نوعی تقلب یا آرای مردگان مطرح نمایند تا به این ترتیب آرا را با علامت سوال روبرو سازند. عبارات آرای مردگان، دو بار رای دهندگان و خارج از ایالت ها بسیار متداول بود. آنها می کوشیدند دو فردی را که نام مشابه داشتند، یک فرد جا بزنند. ترامپ و تیم او به مقام های انتخاباتی هم حمله کردند. آنها مدام در بوق و کرنا می کردند که مقام ها یا دست به تبانی زده اند یا خودشان اساسا در این تقلب ها دست داشته اند. آنها یا راه را نشان می دادند یا خودشان مشارکت نماینده در تقلب بودند. در بسکمک از ایالت ها این ادعاها از سوی قضات با قوت رد می شد. ترامپ می رود؛ اما بذری که او در خصوص تقلب کاشت ممکن است در آینده تاثیر خود را بگذارد.