مصاحبه درمانی در مقابل دارو درمانی برای افسردگی - مینی نت

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع: راسخون

آیا حقیقتاً برای فکر آشفته می تواند یک درمان پزشکی وجود داشته باشد؟ جهت درمان افسردگی محاسن دارو درمانی در مقایسه با مصاحبه درمانی و بالعکس چیست؟ برای اینکه تصوری نسبی و مقایسه ای از این دو روش درمانی بدست آورید، این مقاله را مطالعه نمایید.

آیا می دانید چه احساسی دارد زمانی که وارد ورطه و پرتگاهی شوید و هرگز راه بازگشتی نداشته باشید؟ آیا تا به حال در زندگی آنقدر محزون و افسرده بوده اید که بودن در هرکجا و به هر طریقی غیر از آنجا و آنطوری که هستید، موهبتی برایتان باشد بدین معنی که دوست داشته باشید هرجایی باشید غیر از آنجایی که اکنون هستید؟ همه ما در برهه ای از زندگی خود با دلتنگی ها و رنج های عذاب آوری برخورد داشته ایم. گرفتن نمرات بد، طرد از اجتماع، احاطه شدن به وسیله افراد ریاکار و دو رو، در آستانه جدایی قرار داشتن، خیانت شرکا، داشتن رؤسای سخت گیر و ... همگی آنقدر قدرت دارند که به سرعت و به شدت شما را به زیر بکشانند، به طوری که از خودتان بپرسید اصلاً می توانید بلند شده و مجدداً به خودتان برگردید. افسردگی یکی از بدترین شرایطی است که می تواند به هرکس در هر زمانی از زندگی آسیب رساند. و همانطور که شخصیت کیت وینسلت یعنی آیریس در فیلم هالیدی (تعطیلات) (The Holiday) می گوید: مهم نیست که چند مدل مو تازه کوتاه کنی، یا چند تا باشگاه بری و ... هنوز هم هرشب به رختخواب می ری و همه چیزو با جزئیات آنالیز می کنی و می مونی که کجای راه رو اشتباه رفتی. (ـ کیت وینسلت در نقش آیریس در فیلم The Holiday

توضیح مقایسه ای مصاحبه درمانی و دارو درمانی

افسردگی در واقع انسان امروزی را با شدت بیشتری نسبت به سابق به ستوه آورده است. و به قدر قدمت این بیماری، دو مکتب فکری در خصوص نحوه درمان افسردگی وجود دارد ـ مکتب بالینی یعنی استفاده از دارو؛ و دیگری روان شناختی، یعنی استفاده از مشاوره و چیزی که به طور عام مصاحبه درمانی گفته می گردد. تنها یک چاره و راهکار برای افسردگی وجود ندارد. برای بعضی افراد دارو مؤثر واقع می گردد، برای بعضی مشاوره بکارشان می آید و در حالی که بعضی دیگر ممکن است به هر دو این روش احتیاج داشته باشند. متأسفانه در بعضی موارد، هیچ کدام از این شیوه ها ممکن است تأثیر دلخواه را نداشته و قاصر از یاری به فرد نگون بخت باشند. دارو درمانی و مصاحبه درمانی هر کدام جوانب مثبت و منفی خود را دارند. هر دو دارای فواید و کاستی هایی هستند. در ذیل مقایسه ای میان این دو فرم درمانی جهت درمان افسردگی ارائه نموده ایم.

مصاحبه درمانی

رویکرد: افسردگی هیچ روش و راستا تعریف شده ای نداشته و هیچ پاتولوژی یا آسیب شناسی معینی ندارد. شما نمی توانید افسردگی را ببینید ـ به این دلیل که انتزاعی یا غیر قابل لمس است. افسردگی یک بیماری فکری است. از این رو بهتر است با آن در همین سطح یعنی فکر مقابله کنیم. همانطور که در یکی از مقالات پیشین گفتم، اعتقاد دارم که هیچ مسئله ای در این دنیا وجود ندارد که نتوان با حرف زدن آن را حل کرد. کلید حل مشکل یافتن فرد مناسب برای مطرح کردن و حرف زدن با او است. با پیدا کردن فرد مناسب منظورم فردی است که صحبتهای شما را تا آخر گوش کند و مشاوره ای دلسوزانه و در عین حال عملی و معین ارائه دهد. کسی که بتواند شما را از بی تفاوتی خارج سازد. نظرسنجی های بسیاری که به وسیله پژوهشگران و متخصصان در سراسر دنیا اجرا شده نشان می دهد که یکی از مهم ترین دلایل افسردگی عدم برقراری ارتباط با دیگران است. فرد افسرده احساس طرد شدگی، دلسردی، تنهایی، به حال خود رها شده، داشته و احساس می کند هیچ کس نگران او نیست. شرایط یک فرد افسرده به گونه ای است که به محض وارد شدن چنین افکاری به فکر او، خارج ساختنشان تقریباً غیرممکن خواهد بود. فکر این فرد نسبت به آن افکار لجوج و تغییرناپذیر خواهد شد. تنها راه خروج از آن، متعاقد کردن فرد به این است که در واقع آنطور که او تصور می کند نیست؛ در حقیقت او دوست داشتنی، باارزش، گرامی و برای دیگران مهم است.

مزایا: مصاحبه درمانی دارای چندین مزیت است؛ مهم ترین آن، این است که شما در واقع فرد افسرده را مجاب می سازید که در خصوص مشکل خود صحبت کند. هیچ چیز بهتر از آن نیست که بجای حدس و گمان، از زبان خود فرد به مشکلش پی ببرید. مصاحبه درمانی بیشتر جنبه شخصی دارد. جدای از آن، اثرات روانی مشاوره افسردگی فوق العاده است، به این دلیل که در واقع به فرد افسرده این فرصت داده می گردد تا نظر خود را ابراز کند و بعلاوه ترغیب می گردد تا نگاهی به درون خویش کند. علاوه بر این، همواره از اینکه انسان بفهمد کسی هست که به مشکلاتش توجه نشان می دهد و آن فرد واقعی است، احساس خوبی به او دست می دهد. مصاحبه درمانی حمایت معنوی و اخلاقی که افراد افسرده به شدت بدنبال آن هستند را به آنها می بخشد.

جنبه منفی: گاهی اوقات صحبت کردن کافی نیست. فرد افسرده در شرایط ناپایدار فکری بسر می برد؛ ممکن است که در موقعیتی نباشد که به حرفهای مشاور پاسخ دهد و یا به آنها گوش کند. در عین حال، بعضی افراد سدی را در مقابل مشاوران ایجاد می کنند و دلشان نمی خواهد با آنها صحبت کنند. آنها روانپزشکان را به چشم انسان های موعظه گر می بینند. مصاحبه درمانی ممکن است در چنین مواردی با شکست روبرو گردد.

دارو درمانی

رویکرد: در دنیا افرادی وجود دارند که با یک تصادف یا حادثه ا خاص بیش از دیگران تحت تأثیر قرار می گیرند. به اسم مثال، دو دانشجو که هر دو در یک دانشکده یا دانشگاه در یک رشته مشغول به تحصیل هستند، از یکی از تکالیف درسی نمره F می گیرند. یکی از این دانشجویان ممکن است راحت آن را بپذیرد ـ آه، خوب از این اتفاقها گاهی می افته! اشکالی نداره. چیز مهمی نیست. اشتباه کردم، ولی از نو آغاز می کنم و همه چیزو جبران می کنم. هرچند دانشجوی دیگر ممکن است دچار افسردگی گردد ـ شاید از من برنیاد که (یک حرفه ای) باشم؛ شاید باید انصراف بدم. به اندازه کافی باهوش نیستم و به قدر کافی قوی نیستم. اونو ببین نمره F گرفته ولی اعتماد بنفس و کنترلشو از دست نداده و حالا به من نگاه کن! واقعا که خیلی بی مصرفم. به چه دلیل نفر دوم چنین احساسی داشت؟ چرا نفر اول خیلی ناراحت نشد؟ به این دلیل که بعضی افراد به طور ژنتیکی از پیش مستعد ابتلا به بیماری های خاصی هستند؛ درست همانطور که ممکن است مستعد ابتلا به دیابت یا سرطان باشند، این امکان وجود دارد که زمینه ابتلا به افسردگی در آنها وجود داشته باشد. دارو درمانی با افسردگی در این سطح به مقابله بر می خیزد ـ در سطح فیزیولوژی، در سطح ژن.

مزایا: دارو درمانی مثل گرفتن گاو نر از شاخ هایش می ماند. هنگامی که یکی از انتقال دهنده های عصبی فراوری شده در بدن یعنی سروتونین که بر خلق و خوی ما تأثیر می گذارد، در بدن منتشر می گردد، روحیه شما را بالا برده و به شما احساس شادی می بخشد. هرچند اندازه سروتونین فراوری شده در بدن به صورت ژنیتیکی کنترل می گردد. سطوح سروتونین کمتر از حد طبیعی می تواند زمینه را برای داشتن احساس افسردگی فراهم کند. داروهایی که در روش دارو درمانی تجویز می شوند، با این شرایط مقابله می کنند. دارو درمانی با استرس، اضطراب، بی خوابی، از دست دادن اشتها و دیگر علائم و یا علل افسردگی مقابله می کند ـ به همین جهت نمی تواند تمایز خیلی روشنی میان این دو ایجاد گردد.

جنبه منفی: دارو چیزی است که فرد می تواند بطور دلخواه مصرف آن را کاهش یا افزایش دهد؛ با توجه به شرایط روحی افراد افسرده، این کار می تواند منجر به اعتیاد به داروهای تجویزی گردد. در عین حال دارو راهی غیرشخصی برای مقابله با مسئله ای مانند افسردگی است. این امر ممکن است موجب گردد که دارو تنها تأثیر موقتی بر روی فرد داشته و ممکن است موجب گردد افسردگی فرد مجدداً عود کند.

به طور خلاصه این که افسردگی یک شرایط روحی و روانی است که در بدن آشکار می گردد. از این رو یک راهکار خاص برای این مشکل وجود ندارد. مصاحبه درمانی و دارو درمانی به یک اندازه دارای اهمیت می باشند و هنگامی که با هم بکار برده شوند بیشترین تأثیر را خواهند داشت. در آخر اینکه، قدرت خواست و اراده فرد هم دارای اهمیت است. دفعه بعد که احساس غم و ناراحتی کردید، این را به خاطر داشته باشید که این هم بگذرد ...

/ج

منبع: راسخون