اذعان دبیر علمی جشنواره شعر فجر بر کم بودن فراوری کتاب شعر در حوزه نوجوان، ضرورت غنی تر شدن حوزه پژوهش و نقد شعر
به گزارش مینی نت، به گزارش خبرنگاران ، قربان ولیئی در این مراسم که امروز (چهارم اسفندماه) با حضور محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، یاسر احمدوند، معاون فرهنگی وزیر، علی رمضانی، مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران و اصحاب قلم برگزار گردید، مطرح کرد: زبان، نامیدن است و نام ها گونه ای وجود ذهنی اند که آدمی را از حقیقت دور می نمایند. شعر هرچند بر بنیاد زبان می روید، تهاجمی سازمان یافته به زبان ارتباطی عادی برای آفرینش زبانی است که تقربی احساسی شناختی به حقیقت را پدید آورد. شاعران این سرزمین- به ویژه شاهکارآفرینان آن- طریقتی شاعرانه برای رسیدن به حقیقت هستی آفریده اند و معرفت و زیبایی را درهم آمیخته اند و آتشی در بیشه های اندیشه برانگیخته اند.
وی با طرح این پرسش که آیا شعر امروز میراث داری وفادار بوده و یا دوران شکوهمند شعر به سر آمده است؟ گفت: در سرزمینی که بنیادش بر شعر است، هیچ گاه این چراغ خاموش و فراموش نخواهد شد و نومید نباید بود که گمان مبر که به خاتمه رسید کار مغان/ هزار باده ناخورده در رگ تاک است.
ولیئی با بیان اینکه برپایی جشنواره ها و محافل و مجالس شعری کوششی خجسته برای فروزان نگاه داشتن شعر است، تاکید نمود: جشنواره شعر فجر نیز در همین جهت گام برمی دارد و اکنون به شانزدهمین منزل رسیده است. به رغم آنکه در روزگاری به سر می بریم که دشواری های معیشتی و رسانه های دیداری مجازی فرصت خواندن را از مردم ستانده اند، هنوز کتاب نفس می کشد.
وی ادامه داد: در جشنواره شعر سال جاری حدود 4000 کتاب آنالیز شد و پس از جداکردن کتاب هایی که فاقد شرایط آیین نامه ای بودند، تفکیک و داوری شدند. شعر بزرگسال شامل 2110 در سه گروه کلاسیک (923 اثر)، شعر نو(1096 اثر) و شعر محاوره یا ترانه (91 اثر) بود و بخش شعر کودک ونوجوان 376 اثر و درباره شعر نیز 144 اثر بود.
دبیر علمی شانزدهمین دوره جشنواره شعر فجر توضیح داد: در هر سه گروه شعر بزرگسال با گونه ای همسانی در زبان و فرم و محتوا روبه روییم که با ذات هنر به طورکلی و شعر به طورخاص در تعارض است؛ زیرا داشتن فردیت خلاق و مبدع و روی آوردن به نوآوری لازمه هنر اصیل است.
وی اضافه کرد: در حوزه شعر کودک و نوجوان علاوه بر این مشکل با کاهش کمی آثار به ویژه در گروه سنی نوجوان روبرو هستیم و غفلت از این حوزه در ساحت های ابداع و نشر پیامدهایی ناگوار خواهد داشت.
ولیئی در خاتمه گفت: در حوزه درباره شعر، با وجود چند اثر چشمگیر، عرصه نقد شعر و پژوهش های بنیادی در زمینه شعرشناسی و نقد و نظریه های ادبی چندان غنی نیست و امید است با همت شاعران و فرهیختگان وادی ادبیات و سازمان های متولی این عرصه، در سال های آینده کارنامه درخشان تری رقم بخورد.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران