یک پیشنهاد به دولت برای دسترسی بیشتر نابینایان به رسانه ها

به گزارش مینی نت، خبرنگاران آنلاین:دولت می تواند علاوه بر روزنامه ایران سپید مشوق های مختلفی به رسانه ها بدهد تا نابینایان هم از حق دسترسی به اطلاعات متکثر بهره مند شوند.

یک پیشنهاد به دولت برای دسترسی بیشتر نابینایان به رسانه ها

به گزارش خبرنگار مهر، در سال 1921 میلادی فردی به نام جیمز بیگز که شغل عکاسی اشتغال داشت طی حادثه ای بینایی اش را از دست داد و به شیوه ای ابتکاری برای در امان ماندن هنگام رفت و آمد در خیابان از عصای سفید استفاده کرد.

ابتکار عمل او باعث شد تا 2 پژوهشگر این رفتار را مورد مطالعه قرار دهند و در نهایت حاصل کار این پژوهشگران تبدیل به قانون عصای سفید شد و بعد از آن روز 15 اکتبر که اغلب در ایران با روز 23 مهرماه تلاقی می نماید به عنوان روز دنیای نابینایان مشخص شد.

قابل انکار نیست به دلیل روحیه همدلانه ای که در مردم ایران وجود دارد نابینایان به عنوان گروهی از معلولان جامعه مورد احترام اکثریت مردم هستند و هنگام عبور و مرور از خیابان ها (به ویژه طی سالیان اخیر و با اقدامات فرهنگ ساز) مورد یاری قرار می گیرند. هرچند برای این موضوع هنوز هم باید کوشش های بیشتری انجام گردد و پرهیز از شتابزدگی بعضی رانندگان هنگام مواجهه با نابینایان در سطح شهرها ضروری است. اما هدف از این گزارش یادآوری چنین موضوعاتی نیست چرا که حسب ضرورت موضوع اخیر بارها در رسانه هاگوشزد شده است؛ آنچه که نوشتار پیش رو قصد طرح آن را دارد دسترسی نداشتن یا دسترسی کم نابینایان به اطلاعات مورد احتیاج در رسانه هاست.

نابینایان در دسترس کمتر به اطلاعات

ممکن است این روزها که به یاری نرم افزارهای تلفن همراه هرچیزی ممکن شده است و نابینایان هم می توانند بسیاری از کتاب های چاپی را بخوانند طرح این موضوع که هنوز نابینایان به اطلاعات مورد احتیاجشان در رسانه ها دسترسی ندارند و به عبارتی یک شکاف آگاهی بین این قشر از جامعه با بسیاری گروه های دیگر وجود دارد کمی غیرقابل قبول به نظر برسد، اما چنین موضوعی صحت دارد.

به عنوان مثال بعضی نرم افزارهای تلفن همراه همچون چشمان من باش ( Be My Eyes ) نرم افزار رایگانی است که کاربران گزارش می دهند به دلیل شرایط تحریمی امکان استفاده از آن را ندارند یا نرم افزارهای قابل استفاده ای هستند که به دلیل هزینه بر بودن برای تمام نابینایان امکان استفاده ندارند. به غیر از این شرایط هم در ایران یکی دو روزنامه به طور جدی برای نابینایان فعالیت می نمایند که یکی از قوی ترین روزنامه ها ایران سپید است که به عنوان نشریه وابسته به ارگان مطبوعاتی دولت نماینده فعالیت دارد.

نگاهی به صفحه اصلی سایت آن نشان می دهد این رسانه فقط تریبون دولت است و صدای همه بخش های کشور نیست. البته از قاعده انصاف نباید دور شد اگر این روزنامه همان طور که در شعار خود مدعی ست نخستین روزنامه دنیا به خط بریل باشد ایده راه اندازی آن و زنده ماندش تا امروز قابل تقدیر است اما جمعیت 150 هزار نفری نابینایان هم حق دارند از تنوع نگرش ها و سلایق سیاسی، فرهنگی، مالی و... و. کشورشان باخبر باشند و نسبت به آنها موضع دلخواه شان را داشته باشند.

نابسامانی بازار کاغذ مزید بر علت

شرایط موجود در بازار کاغذ هم مزید بر علت شده است در شرایطی که وضعیت کاغذ مطبوعاتی در کشور هنوز هم ثبات کامل ندارد و مطبوعات امکان فعالیت گسترده ندارند، به نظر نمی رسد همان روزنامه ایران سپید هم در تیراژ گسترده چاپ گردد و تکافوی احتیاج نابینایان را بکند.

اما ممکن است مخاطب این گزارش فرض را بر این بگذارد که نابینایان به امکاناتی همچون شبکه های رادیویی سازمان صداوسیما و چندین رادیو اینترنتی دسترسی دارند که نکته درستی است اما از آنجایی که هر رسانه کارکرد خاص خود را دارد نمی توان انتظار داشت شبکه های رادیویی به عنوان جایگزین رسانه های مکتوب که محل عرضه گزارش های تفصیلی هستند، تلقی شوند. آنچه که در خلال برنامه های رادیویی هم به گوش می رسد نشان دهنده این است که تهیه نمایندگان این برنامه ها به شکل خاص برنامه ای را متناسب با احتیاج نابینایان نمی سازند و طیف عام تری از مخاطبان رادیو را به عنوان جامعه هدفشان در نظر گرفته اند.

مسائل فراوری مطبوعات برای نابینایان

در همین رابطه علی اکبر جمالی، مدیر عامل انجمن نابینایان می گوید: دولت ها به مساله مطبوعات ویژه نابینایان، توجه چندانی ندارند و حق نابینا تضعیف شده و دیده نشده است.

موضوعی که در ریشه یابی آن نسرین اطیابی، صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه بشری (دیگر روزنامه فعال برای نابینایان) می گوید: خط بریل و مطبوعات نابینایان تفاوت اساسی با دیگر مطبوعات دارد، دارای چاپ و کاغذ خاصی است به همین دلیل فراوری نشریات نابینایان هزینه بر است. دستگاه چاپ نشریات نابینایان خارجی است و باید از خارج کشور وارد گردد، به همین دلیل نشریات چندانی ویژه نابینایان در کشور منتشر نمی گردد.

اطیابی با بیان این که نابینایان منابع مطالعاتی کمی در دسترس دارند، ادامه داد: نوع توزیع نشریات نابینایان از طریق پست انجام می گردد و پست آن را به مخاطب می رساند اما در این میان ناهماهنگی های اداره پست مسائلی را برای نابینایان ایجاد می نماید.

غلبه فراوری آثار گویا نسبت به خط بریل

منصور شادکام، قائم مقام انجمن نابینایان ایران که خود دبیر کتاب گویای نابینایان است معتقد است یکی از دلایلی که به مسائل نابینایان در حوزه دریافت اطلاعات افزوده بی برنامگی مسئولان است و اگر برنامه ای هست بدون کار کارشناسی است. او همچنین بر این باور است که خط بریل برای نابینایان اهمیت زیادی دارد و نباید فقط به فراوری آثار گویا اکتفا گردد و از مضرات این وضعیت بوجود آمدن مسائل املایی برای نابینایان را مطرح نموده است که همین نشان می دهد دولت باید برای فراوری آثار مکتوب (اعم از رسانه ای و غیررسانه ای) فعالیت جدی تری کند.

زمان همت بیشتر دولت برای نابینایان

جان کلام این گزارش را می توان در این عبارت خلاصه کرد که طبق کنوانسیون دنیای حقوق معلولان (ایران هم عضو آن است) دستگاه های مختلف تکالیفی دارند و حق دسترسی به اطلاعات امتیازی برای نابینا نیست بلکه یک حق است. بر همین اساس هم دسترسی به رسانه های مختلف حق هرنابینایی است که دولت می تواند با ارائه تسهیلاتی به رسانه های مختلف که تمایل به فعالیت برای این قشر از جامعه را دارند یا دادن مشوق های مختلف زمینه دسترسی اطلاعات متنوع را برای نابینایان فراهم کند.

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 6 آذر 1398 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: mininote.ir شناسه مطلب: 477

به "یک پیشنهاد به دولت برای دسترسی بیشتر نابینایان به رسانه ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "یک پیشنهاد به دولت برای دسترسی بیشتر نابینایان به رسانه ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید