کاوشگران هندی چاندرایان، 3 در سرمای شب ماه می میرند یا زنده می مانند؟ ، سفر ویکرام و پراگیان به ماه بدون بخاری - مینی نت

به گزارش خبرنگاران و به نقل از اسپیس، پس از یک ماموریت دو هفته ای، کاوشگران روباتیک هند در تاریکی و سرمای قطب جنوبی ماه به خواب عمیقی فرورفته اند. این که آیا آن ها در سرانجام این شب قمری، هنگامی که خورشید بر آن ها می تابد از خواب بیدار می شوند یا نه، بیشتر وابسته به شانس است.

دمای نزدیک به قطب های ماه می تواند تا منفی 424 درجه فارنهایت (253- درجه سانتی گراد یا 20 درجه کلوین) کاهش یابد. با این حال، نه فرودگر چاندرایان-3، ویکرام، و نه ماه نورد آن، پراگیان که در 23 آگوست به موفقیتی تاریخی رسید، به گرمکن های معمول ماموریت های ماه مجهز نیستند.

این سیستم های گرمایشی که واحدهای گرمکن رادیوایزوتوپی (RHUs) نامیده می شوند، با تابش غیرفعال گرما کار می نمایند تا سخت افزار فضاپیما را در دمای عملیاتی پایدار نگه دارند. معمولا RHU های مورد استفاده در ماموریت های فضایی، گرمای تولیدشده از فروپاشی طبیعی نسخه های رادیواکتیو پلوتونیوم یا پلونیوم را به نیروی الکتریکی تبدیل می نمایند. این فرآیند در نهایت سخت افزار فضاپیما را گرم می نماید، هرچند عمدتا به مقدار ای است که فقط به آن یاری می نماید تا در دمای بسیار سرد دوام بیاورد. بدون چنین سیستم های قدرتی، بقای دو کاوشگر رباتیک چاندرایان 3 به شانس واگذار می گردد.

واحدهای گرمکن رادیوایزوتوپی از دهه 1970 در ماموریت های فرود روی ماه استفاده شده اند. لونوخود 1، که اولین ماه نورد موفقی بود که بیش از 10 کیلومتر را تنها در 10 ماه طی کرد، با استفاده از سلول های خورشیدی نصب شده روی یک در بزرگ، انرژی خود را تامین می کرد. در طول شب هایی که روی ماه بود، درپوش را می بست تا با انرژی تامین شده به وسیله یک بخاری رادیوایزوتوپ پولونیوم 210 تا طلوع بعدی خورشید گرم بماند.

کاوشگر و ماه نورد Change-3 چین که در سال 2013 در دهانه ای بزرگ در قسمت شمال غربی ماه در فاصله کمی از سایت لونوخود1 فرود آمدند، مکانیسم های مشابهی برای محافظت از خود در شب های سرد ماه داشتند. ماه نورد یوتو در شب اول جان سالم به در برد اما بعد از شب دوم برای همواره قابلیت حرکت خود را از دست داد. با این حال، در چهار سال گذشته، جانشین شش چرخ آن به نام یوتو 2 همان طور که انتظار می رفت در شروع هر روز قمری، از خواب بیدار شده است.

سازمان تحقیقات فضایی هند به طور علنی شرح نداده که چرا بخاری های رادیو ایزوتوپی مشابه در کاوشگر ویکرام چاندرایان 3 و ماه نورد پراگیان نصب نشده اند. با وجود این، این دو اهداف علمی خود را با موفقیت انجام دادند.

بیشتر بخوانید:

• سیاهچاله ها از چیزی که فکر می کردیم به ما نزدیکترند! | آیا آنها زمین را می بلعند؟

آرون سینها، دانشمند ارشد سابق سازمان تحقیقات فضایی هند، قبل از پرتاب چاندرایان 3 گفت: بعد از غروب خورشید، هیچ برقی وجود ندارد. با این حال، احتمال ضعیفی برای ماندن شارژ باتری وجود دارد. اگر این طور باشد، ممکن است در روز قمری دوباره بیدار شوند.

سازمان تحقیقات فضایی هند در 2 سپتامبر در پستی در ایکس گفت: اگر بیدار نشوند، برای همواره به عنوان سفیر هند در ماه باقی خواهند ماند.