علل و عوامل خطرساز لنفوم بورکیت - مینی نت

سه شکل لنفوم بورکیت وجود دارد: آندمیک (بومی)، پراکنده و مرتبط با نقص ایمنی. لنفوم بورکیت پراکنده شایع ترین نوع در ایالات متحده است.

بین 30% تا 50% موارد سرطان در بچه ها در آفریقا شامل فرم بومی است. برخی از موارد لنفوم بورکیت مرتبط با نقص ایمنی و لنفوم بورکیت پراکنده نیز با EBV (ویروس اپشتین بار) ارتباط دارند.

این مقاله به بررسی علل و عوامل خطرساز لنفوم بورکیت می پردازد.

علل شایع

لنفوم بورکیت زمانی ایجاد می شود که تغییرات سرطانی در لنفوسیت های سلول B، نوعی گلبول سفید که در عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد، ایجاد شود.

ویروس اپشتین بار

شکل بومی لنفوم بورکیت به شدت با عفونت با ویروس اپشتین بار مرتبط است. این شکل عمدتاً در آفریقای استوایی و پاپوآ گینه نو دیده می شود.

کارشناسان هنوز نمی دانند چگونه و چرا EBV در ایجاد این نوع سرطان نقش دارد. این امکان وجود دارد که با تبدیل سلول های بی، EBV به رشد برخی سرطان ها مانند لنفوم بورکیت کمک کند.

ویروس اپشتین بار (EBV)

این ویروس رایج از خانواده تبخال ها است. شما می توانید با تماس با مایعات بدن شخص به ویژه بزاق، به آن مبتلا شوید.

EBV علائم مونونوکلئوز را ایجاد می کند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• خستگی
• تورم و گلو درد
• تورم غدد لنفاوی گردن
• خارش
• بزرگ شدن طحال یا کبد

متأسفانه، در حال حاضر هیچ واکسنی برای پیشگیری از عفونت EBV وجود ندارد و از آنجایی که بسیار رایج است، بیشتر افراد در مقطعی از زندگی خود، معمولا در دوران کودکی، به این ویروس مبتلا می شوند.

اچ آی وی

ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) نیز با لنفوم بورکیت مرتبط است. با این حال، داشتن EBV یا HIV لزوماً به این معنی نیست که شما به این نوع سرطان مبتلا خواهید شد.

لنفوم بورکیت ممکن است با پیشرفت خود باعث خستگی و ضعف شود. این علائم ممکن است با HIV نیز رخ دهد که آن را به یک تشخیص افتراقی بالقوه برای EBV تبدیل می کند، به این معنی که این بیماری با علائم و نشانه های مشابهی است که پزشکان برای تشخیص باید آن را رد کنند. علاوه بر این، در حالی که HIV با لنفوم بورکیت مرتبط است، داشتن آن به معنای ابتلا به این نوع سرطان نیست.

علائم عفونت حاد HIV عبارتند از:

• تب و لرز
• عرق شبانه
• خارش
• زخم های دهان
• درد عضلانی
• خستگی
• گلو درد

اگر فکر می کنید ممکن است به اچ آی وی مبتلا شده اید، لطفاً آزمایش دهید.

ژنتیک

تقریباً تمام موارد لنفوم بورکیت نتیجه جهش های ژنتیکی است که شامل ژن هایی مانند ژن MYC می شود. این تغییرات ارثی نیستند اما محققان نمی دانند چه چیزی باعث تغییرات در ژن هایی می شود که منجر به این شکل از لنفوم غیر هوچکین می شود.

عوامل خطرساز

عوامل خطرساز اصلی برای لنفوم بورکیت عبارتند از:

• ابتلا به HIV یا بیماری دیگری که سیستم ایمنی را تضعیف می کند.
• زندگی در جایی که مالاریا در آن شایع است.
• داشتن عفونت قبلی EBV

چه کسی نقص ایمنی دارد؟

نقص ایمنی به این معنی است که سیستم ایمنی بدن شما توانایی کاهش یافته برای مقابله با مهاجمانی مانند میکروب ها و سلول های سرطانی را دارد. شما ممکن است دچار نقص ایمنی باشید اگر:

• بیماری مزمنی داشته باشید که سیستم ایمنی بدن شما را کاهش می دهد، مانند HIV
• از داروهایی استفاده کنید که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کنند، مانند استروئیدها
• تحت درمان های پزشکی هستند که سیستم ایمنی را تضعیف می کند، مانند شیمی درمانی
• اخیرا پیوند عضو یا استخوان داشته اید.
• یک بزرگسال مسن هستید.
• سیگاری هستید.

لنفوم بورکیت نوعی لنفوم غیر هوچکین است. عوامل خطر عمومی برای لنفوم غیر هوچکین عبارتند از:

سابقه خانوادگی: داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده که مبتلا به لنفوم غیر هوچکین بوده یا اکنون باشند، خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد. با این حال، بیشتر افراد مبتلا به لنفوم بورکیت، سابقه خانوادگی سرطان را ندارند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض برخی داروها یا مواد شیمیایی مانند بنزن ممکن است خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین را افزایش دهد.

قرار گرفتن در معرض تشعشعات: تحقیقات همچنین نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض تشعشعات می تواند خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان از جمله لنفوم غیر هوچکین را افزایش دهد.

بیماری خود ایمنی: داشتن برخی از اختلالات خود ایمنی مانند لوپوس ممکن است شانس ابتلا به لنفوم غیر هوچکین را افزایش دهد.

تحقیقات محدودی در مورد ارتباط بین عادات سبک زندگی خاص و لنفوم بورکیت وجود دارد. بعید است که عوامل سبک زندگی در ایجاد این بیماری نقش داشته باشد، به ویژه با توجه به اینکه این بیماری عمدتاً بچه ها را تحت تأثیر قرار می دهد.

خلاصه

لنفوم بورکیت یک سرطان تهاجمی است و محققان از دلیل مستقیم آن بی اطلاع هستند. برخی از عوامل خطر، مانند محل زندگی شما، ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند

انواع خاصی از لنفوم بورکیت با عفونت EBV در نوع بومی که در آفریقا دیده می شود همراه است. همچنین می تواند با HIV و سایر انواع نقص ایمنی مرتبط باشد. برخی از عوامل ژنتیکی نیز با آن مرتبط هستند.

حرف آخر

فقط به این دلیل که در آفریقا زندگی می کنید، HIV دارید یا قبلاً به ویروس اپشتین بار (EPV) مبتلا شده اید، به این معنی نیست که به لنفوم بورکیت مبتلا خواهید شد. تحقیقات بیشتر به متخصصان این امکان را می دهد تا درک بهتری داشته باشند که چرا برخی افراد خاص - به ویژه بچه ها - به انواع خاصی از لنفوم بورکیت مبتلا می شوند.

منبع:

verywellhealth