تور ارزان سنگاپور: دانشگاهی با بام سبز در سنگاپور، ریه تنفسی شهر - مینی نت

همراه ما باشید تا با تور ارزان سنگاپور از توسعه‌یافته ترین کشور آسیا دیدن کنید.

در شهر Nanyang به ساختمانی می رسید با پشت بامی سبز و محوطه ای مملو از درخت با منظرهی زیبا که پذیرای شما است، نمادی از خلاقیت زیباگرایانه در این ساختمان به رخ کشیده شده است.

دانشگاه هنر شگفت انگیز در سنگاپور به وسیله معمار مشهور ژاپنی کنزو تانگه و همکاری مشاوران CPG در سال 1993 طراحی شده است. در مرکز این دانشگاه منطقه ای دره مانند وجود دارد که در طرح تانگه به عنوان فضای سبز و ریه تنفسی دانشگاه در نظر گرفته شده بود.

دانشگاه نانیانگ در حومه غربی سنگاپور واقع شده است. وسعت این دانشگاه حدود 200 هکتار است. این طرح در سال 2007 پیروز به کسب جوایز متعددی در زمینه معماری سبز و پایدار شد.

این دانشکده سبز باعث خلاقیتی الهام بخش برای طراحی های از این جنس شده است.به عنوان مثال ساختمان کتابخانه ای در هلند نیز نمونه ای از طراحی این نوع سقف است. اما ساختمان دانشگاه هنر در نوع خود نمونه ای خاص و بی نظیر به شمار می آید .

طراح هنرمند این دانشگاه، فناوری های نوین و نما سازی را با بهره گیری از خلاقیت طوری خلق کرده است که هر بیننده ای را متحیر می سازد. سقف این دانشگاه هنر، پوشیده از گیاه است. و ظاهر آن نشان دهنده محلی برای کسب هنر است. دانشجویان با الهام از طبیعت ایده ها و مفاهیم هنری و معماری را در پی خود می کشانند. چه بسا این محیط در همه دانشگاه ها با این کیفیت و کالبد فراهم نیست اما در اینجا بستری فراهم شده تا دانشجویان ایده پرداز و خلاق پرورش یابند .

دیوار شیشه ای ساختمان استفاده از نور طبیعی را فراهم کرده است و بعلاوه تبادل بصری بین فضای داخل و خارج ساختمان را به خوبی نمایان می نماید و فضاهای داخلی را به عنوان یک فضای سیال نمایش می دهد و همین طور باعث روشنایی کامل تمامی استودیوها و کلاس های درس به طور طبیعی در طول روز می گردند.

تشخیص بام سبز رنگ این ساختمان از میان چمنزار اطراف از بالا مشکل است.

نمای شیشه ای ساختمان و پوشش گیاهی سقف مدرسه هنر، شاهکار برجسته ای را پدید آورده است که از گرما و حرارت خورشید کاسته و اجازه عبور نور و حرارت به فضاهای طبیعی را فراهم می سازد. آبیاری و آب باران درعایق بندی این بام وسیع خللی وارد نمی نماید بلکه باعث طراوت و سرزندگی بیشتر این فضای همگن با طبیعت می گردد و بعضی آن را ریه تنفسی شهر می نامند.

این پشت بام سبز دانشگاه هنر است که این ساختمان را نسبت به دیگر ساختمان های سنگاپور متمایز ساخته است، این پشت بام دارای قوس هایی ظریف با پیچ و خم هایی زیباست که ساختمان را از میان ساختمان های دیگر محوطه جدا می سازد. هدف از طراحی این مدرسه، القا و الهام بخشیدن به دانشجویان می باشد که بتوانند با بهره گیری از قوه تفکر خود آثار هنری زیبا خلق نمایند.

خط بین گیاهان و چمن های سقف در نزدیکی زمین به طور زیبایی محو شده، بطوری که سقف با شیبی ملایم به راحتی به زمین متصل می گردد.

فضای سقف برای برگزاری تجمع های خصوصی و غیر رسمی استفاده می گردد که این فضا شـور و هیجانی وصف ناشدنی را در انسان ایجاد می نماید. پوشش عایق کاری در پشـت بام ها علاوه بر خنک کردن محیط اطراف، آبیاری چمن ها و گیاهان را آسان و بدون مشکل کرده است.ترکیب چمن ها با گیاهان محلی، تنوعی زیبا را به وجود آورده اسـت. کف های سیمانی و ماسه ای در قسمتی از زمین و استفاده از نرده های چوبی و بی رنگ فضای داخلی را در شکل و رنگ بسیارمتنوع کرده است.

دانشگاه هنر برای اساتید و دانشجویان، تجربه ای نو از منظره و منظره ها زیبا در ارتفاع است که خود می تواند عامل ترغیبی برای دوستداران طبیعت و هنر باشد.

این دانشگاه در سا ل های بعد به همان بلایی دچار شد که کل سنگاپور در سال های پایانی دهه 90 به آن مبتلا شده بود. مشکل کمبود زمین در سنگاپور که در دهه 90 به سرعت خود را به عنوان یکی از مدرن ترین منطقه ها جنوب شرقی آسیا تثبیت کرده بود، به سرعت تبدیل به یکی از مسائل جدی شهر شد و سنگاپوری ها را وادار کرد تا در حوزه شهری، بسیاری از طرح های جامع را بازنگری نمایند. اما این طرح مزایای بیشتری داشت تا این موضوع را بتوان نادیده گرفت. چرا که معماری سبز و پایدار مفاهیم مهم تری را در خود جای می دهد که می توان به عنوان مثال به کم کردن مصرف انرژی اشاره نمود.

ساختمانی که ساختمان نیست همین نقل قول از هونگ بی لاک (رئیس CPG) کافی است که نشان دهد چقدر برای طراحان مدرسه هنر مهم بوده هویت سبز و فلسفه محیطی ریه تنفسی دانشگاه حفظ گردد. پروژه باید به گونه ای طراحی می شد که با محیط اطراف درآمیزد و به شکلی در محیط حل شده و تا جای ممکن دیده نگردد.

فرم کلی ساختمان این دانشگاه به وسیله دو کمان که به تدریج شیب گرفته اند و به وسیله کمان سوم کوچک تری قطع شده اند، شکل گرفته است. سقف های منحنی با چمن متراکم پوشانده شده اند. این کمان در عین اینکه عملکرد زیباشناسانه دارد و مانند مجسمه ای متواضع در لنداسکیپ منطقه خوش نشسته است، اعتبار زیست محیطی ساختمان را هم بالا برده اند و با توجه به شرایط اقلیمی منطقه و آب و هوای گرم و مرطوب کارکرد موثری در تنظیم شرایط محیطی داخل ساختمان داشته است.

همانطور که گفته شد ساختمان دانشگاه هنر کلا بر اساس تفکر سبز و پایدار طراحی شده است. چمن کاری به شکل متراکم در سنگاپور متداول نیست و آب و هوای آن به هیچ وجه مناسب استفاده از سطوح چمنی نیست اما طراحان برای رسیدن به هدف خود با طراحی یک فرایند پیچیده حصیری زیر خاک سبک روی سقف بتنی تعبیه کرده اند که به وسیله یک شبکه آبیاری و زهکشی دائمی همواره مرطوب می ماند. کار ساخت این دانشگاه بیش از 8 سال است که تمام شده و همین زمان نشان داده که عایدی حاصل از ذخیره انرژی بخش زیادی از هزینه های ساخت این کمان های شیبدار را جبران کرده است و براساس همین ها است که این ساختمان تا به حال چندین جایزه معتبر را در زمینه معماری سبز به خود اختصاص داده که آخرین آن ها اردیبهشت ماه 2013 با عنوان جایزه سبز پلاتینیوم به وسیله موسسه BCA به طراحان آن اعطا شده است.

با توجه به موقعیت سایت این دانشگاه که در فضای میان آموزشگاه مرکزی و مجتمع خوابگاهی واقع شده طراحان سعی کرده اند تا ساختمان سر راه رفت و آمدهای دانشجویان، تبدیل به پاتوق گردد. جذابیت های کمان های شیبدار سبز و البته حیاط مرکزی مدرسه برای رسیدن به این منظور بی تاثیر نبوده اند. با ایجاد حس مطبوع زیبایی شناسانه و همین طور ایجاد آب و هوای خنک محیط خوشایندی را به وجود می آورند که به طور بالقوه می تواند محفل مناسبی برای برقراری مناسبات اجتماعی درون آن باشد.

کانسپت طراحی معماری داخلی ساختمان، چنان که طراحان CPG گفته اند دستیابی غیر خطی به مفهوم آموزش هنر بوده است. در جناح چپ اتاق های سمینار، فضاهای گالری، کلاس ها و کتابخانه قرار گرفته است و در سمت راست، دفاتر و فضاهای استودیو و آتوریوم قرار گرفته است.

انسان اگر بتواند محل تحصیل خود را انتخاب کند بدون شک دانشگاه هنری که سقف آن پـوشیده از گیاه است را گزینه بسیار مناسبی خواهد بود، مدرسه ای کـه ظاهر آن نمایان محلی برای کسب هنر است، به طوری که انسان از تماشا ایـن معماری عجیب و زیبا سیر نمی گردد و هر آنچه به آن می نگرد به زیبایی و شگفتی آن بیشتر پی می برد و در فکر فرو می رود.و حتما افرادی که در این محل به تدریس می پردازند، می توانند گواه این مساله باشند.