تاثیر وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا در کنترل بیماری در انسان - مینی نت

مشاهده شده است که در گونه های بیماری زا وزیکول (ریزکیسه) های خارج سلولی می توانند عامل تشدید عفونت باشند؛ با این وجود تا به امروز هیچ گزارشی در مورد استخراج و آنالیز ماهیت وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا منتشر نشده است.

با هدف استخراج و آنالیز وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا، محققان طی پژوهشی به مقایسه وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا و لشمانیا ماژور پرداختند.

نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی Frontiers in Cellular and Infection Microbiology منتشر شده است، نشان داد، وزیکول های خارج سلولی این دو گونه از لیشمانیا میزان و محتوی پروتئینی مشابهی دارند و پروتئین های GFP و GP63 در هر دو آنان تشخیص داده شد. علاوه بر این پروتئین GP63 حاصل از لیشمانیا در سلول هایی که با وزیکول های مذکور القا شده بودند مشاهده شد.

جالب آنکه فاکتورهای پروتئینی التهابی که سلول های القا شده با وزیکول های خارج سلولی بیان می کردند با پروتئین هایی که ماکروفاژهای روبرو شده با لیشمانیا ماژور بیان می کردند مشابه بود. بعلاوه نتایج این پژوهش نشان داد ماکروفاژهایی که با وزیکول های خارج سلولی تارانتولا القا شده بودند در روبروه با انگل بیماری زا قدرت دفاعی بیشتر و ابتلای پایین تری داشتند.

در این پژوهش وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارانتولا برای نخستین بار استخراج و آنالیز شد و نشان داده شد می تواند در کنترل ابتلای ماکروفاژهای انسان به نوع بیماری زای لیشمانیا مؤثر باشد و در بیماری های انگلی به عنوان ابزاری برای انتقال دارو به ماکروفاژها مورد استفاده قرار گیرد.

این تحقیقات به وسیله دکتر سیما رفعتی، دکتر آنا کلودیا تورسیلاس، مهرداد شکوهی، دکتر فائزه شکری و همکارانشان در انستیتو پاستور، دانشگاه فدرال سائوپائولو، دانشگاه اصفهان، پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی و دانشگاه فدرال فنی زوریخ به نتیجه رسیده است.