مغز چگونه وزن بدن را تنظیم می نماید؟ - مینی نت

هر کدام از ما وزن معینی داریم که مغز همیشه سعی دارد آن را حفظ کند و به آن محدوده وزنی ثابت (set point) گفته می گردد.

بر اساس این نظریه، مغز تمایل دارد وزن ما را بالاتر از حد میانه تنظیم کند و با ارسال سیگنال های شیمیایی گرسنگی را بیشتر تحریک می نماید. به همین علت افرادی که وزن کم می نمایند به سختی می توانند آن را در حد مورد انتظارشان نگه دارند.

وقتی غذا می خوریم، معده هورمون هایی را همراه با پپتید های کوچک که تکه های ریز پروتئین هستند به درون خون ترشح می نماید. آن ها به وسیله محور مغز ـ روده به ساقه مغز می رسند. سیگنال رسانی زیست شیمیایی بین لوله گوارش و دستگاه عصبی در این محور رخ می دهد که بزرگراه بین مغز و معده است.

سپس ساقه مغز سیگنال ها را به هیپوتالاموس می فرستد. غده هیپوتالاموس مغز که دما، گرسنگی، تشنگی و چرخه زمانی بدن را تنظیم می نماید در کنترل اشتها نقش اساسی دارد. این غده احساس سیری را ایجاد می نماید، حد معین وزن (set point) را حفظ می نماید و حساب مقدار غذایی که می خوریم و مقدار چربی ذخیره شده را دارد. هیپوتالاموس بعلاوه هورمون لپتین را شناسایی می نماید که متناسب با درصد بافت چربی ترشح می گردد.

اگر مقدار لپتین پایین تر از حدی باشد که محدوده وزنی ثابت معین می نماید، هیپوتالاموس به طور ناگهانی سیگنال هایی را به بقیه نواحی مغز می فرستد و تغییرات مغزی حاصل از آن باعث ایجاد حس گرسنگی بیشتر می گردد یا برعکس ما را از خوردن باز می دارد.

یک نظریه در شرح این که چرا علی رغم وظیفه طبیعی مغز در حفظ وزن معین باز هم افراد چاق می شوند مربوط به سلول های مغزی AgRP است که در ایجاد اشتها نقش دارند. در شرایط عادی، هورمون هایی مثل لپتین، انسولین و گلوکز که انرژی مازاد را اعلام می نمایند این نورون ها را آرام و در کنترل نگه می دارند.

در افراد چاق یا وقتی نورون ها آسیب دیده اند، سلول های گلیال که پشتیبان نورون های نام برده هستند فعال می شوند یا تعدادشان افزایش می یابد. پس نورون های AgRP را از کنترل هورمون ها خارج می نمایند؛ بنابراین فرد مدام تمایل به خوردن پیدا می نماید و چاق می گردد.

منبع: اطلاعات آنلاین